Nachdem der Mond also seit Jahren, wenn nicht Jahrtausenden am Himmel hing, mal rund, mal gar nicht zu sehen war, beschloss seine Umlaufbahn um die Erde zu verlassen, da gab es ein großes Wehgeschrei.
Auf der Erde, nicht auf dem Mond, denn der Mond war stinksauer und er dachte seine Rache an der Erde auf kalte Art zu genießen.
Da half auch kein Matthias Claudius mehr.
jaja, der gute alte Mond —
„Warum is de Mond kenn Pälzer?“
„Ei, der is jo schun noch vier Vertel voll!“ 😎 😛 😆
Jo! Und meinem Mondbild ist unten rechts ein Stück 🍕 abgebissen worden. Da wo der Baum ist. Fällt aber nicht weiter auf 😁😁😁
jo, alla hopp – de Mond is doch ken Schweizerkäs !?
Gruß aus de Palz ins Schwäbische ! 🙂 😀 😉
Es isch allgemoi bkannd ond erwiesa, dess der Mond aus Käs beschtehd. Hir sind jed Meng Bweisfodos.